Stracić…

Wszystko wiesz tak? Nie musisz pytać- zakładasz coś i przyjmujesz za pewnik. Wiesz lepiej co myślę a moje próby poradzenia sobie z czymś co mnie przerosło odbierasz jako odwrócenie się od Ciebie. Od Ciebie- Pępka Świata…

No dobrze. Zobaczymy czy się nie mylisz…

Wiesz jak to jest dowiedzieć się, że rozwija się w Tobie nowe kruche życie?  Wiesz jak to jest być świadomym tego, że musisz je chronić za wszelką cenę? Nawet wtedy, kiedy tego nie chcesz? Nie teraz i nie w tych okolicznościach… Kiedy jesteś świadomy wielu rzeczy jednocześnie- tego, że Twoje życie MUSI się od teraz bardzo się zmienić… Niekoniecznie według scenariusza, który wybrałeś… Spoczywa na Tobie ogromna odpowiedzialność za tę kruchość w Tobie… Trudno czasami zaakceptować zmiany. Już na pewno przewrócenie życia do góry nogami, kiedy Twoja aktywność MUSI się ograniczyć do odwracania stron książki czy stukania w klawiaturę jeśli chcesz to życie w Tobie ochronić. To nie żarty. Nie po przejściach w lato… Wiesz jak to jest mieć wyrzuty sumienia z powodu tego co się czuje? Czasami miłość macierzyńska nie zawsze przychodzi od razu…

I wiesz? Na pewno wiesz jak to jest kiedy budzi Cię ból i już wiesz, że NIC nie możesz poradzić…. Było życie i tego życia brak… W jednej chwili…

Wiesz co wtedy czułam? Wiesz jak boli pytanie- „być może nie kochałam wystarczająco mocno?” Wiesz jak boli poczucie winy, że zrodziła się w głowie myśl, że może tak jest lepiej? Obchodzi Cię to jak bardzo trudno mi teraz się z tym wszystkim uporać? Z poczuciem winy i pustką, z poczuciem straty,bólem i żalem, bo jednak miłość przyszła cicho, z każdym kolejnym biciem małego serduszka większa. Obchodzi Cię to? Nie. I nigdy nie obchodziło…

https://m.youtube.com/watch?v=fHKQG0ngBvo