Wanna…

Wanna… Tu lepiej umiem pozbierać myśli. Woda czy zapach róż? Nie wiem ale tu jest łatwiej i prościej zmierzyć się z tym wszystkim co sprawia, że czuję się niespokojna. To nie jest zły niepokój. To niepokój, który sprawia, że chcę uwierzyć słowom, które nie zostały wypowiedziane. Słowom, które Ktoś powiedział nie mówiąc. Nie wiedząc, że sam jest słowem. Kiedy słyszysz „kocham Cię” to po prostu jest „kocham Cię”. Jeśli uda Ci się usłyszeć sercem całą złożoność tych prostych słow treść będzie zawierać i tęsknię kiedy Cię nie ma i cieszy mnie Twój uśmiech, chcę patrzeć w Twoje oczy i widzieć tam siebie. To będzie też nieśmiała prośba nie rań mnie i jesteś dla mnie tą cząstką świata, którą będę chronić za wszelką cenę. To będą także emocje- obawa o wzajemność uczuć, radość na Twój widok, pożądanie dotyku, pieszczoty ust… Słowa to nie wszystko, to zaledwie wyrazy mniej lub bardziej trafny zlepek liter. Cała złożoność „kocham Cię” zawiera się w trosce, by chronić wzajemne uczucia. Doceniać drobne gesty- nawet jeśli to przelotny dotyk, spojrzenie tylko dla mnie. To też siła by trwać mimo przeciwności i wiara, że uśmiechnę się na myśl o Tobie z czułością.