Sophie Ellis-Bextor… Hmmm… Prawie 2 miesiące temu odebrałam telefon. „Będzie koncert- idziemy” żadnego miejsca na sprzeciw 🙂 I to rozumiem- odpowiednio dużo czasu i fantastyczna propozycja 🙂 Jak nie skorzystać. Zwłaszcza jeśli to telefon od organizatora koncertu 🙂 Progresja ostatnio to mój drugi dom 🙂 tak jak Muranów. Są ludzie, których mijam i mówimy sobie cześć choć znamy się tylko z koncertów. Dziś też. Nie muszę tu przychodzić z kimś, żeby się dobrze bawić. A dziś zabawa była wyjątkowa. Cudowny głos Sophie… I piosenki, które są czystą radością. A ja o tę radość będę się starać ze wszystkich sił. Jeśli ktoś WIE, że ma mało czasu to nie będzie go trwonił na rzeczy, na które nie ma wpływu. Ja na wiele rzeczy nie mam wpływu ale mogę zrobić wszystko, by choć przez chwilę być szczęśliwa. A dziś Sophie podarowała mi radość i wzruszenie, kiedy weszła do miejsca, w którym siedzą zwykle dźwiękowcy i zaśpiewała. Bez mikrofonu… Tylko ze skrzypcami… Bajka. Tą chwilą chcę się z Wami podzielić. Jesteście mi bliscy. Tak po prostu i cieszę się, że Was mam. Tak rzadko mam okazję się z Wami spotkać i pogadać. Ale ciągle wierzę, że chiciaż rzadko się widzimy, to jednak ciągle jesteśmy dla siebie ważni. Dla mnie jesteście 🙂
Sophie… Ujmująca i Piękna. Nie tylko fizycznie. Radosna, w świetnym humorze uczyła się polskiego 🙂 No trochę już wiedziała… Wódka i Baba Jaga doskonale Jej wychodziły. Trudniejsze „zaśpiewajmy razem” i „kocham Cię” też 🙂 Było pięknie. W planach jeszcze parę koncertów- nie tylko w Progresji. Muzyka- różna ale potrafiąca dać tak wiele radości… Najbliższa sercu. Bez Niej nie byłoby mnie.
A jutro? A jutro zobaczymy czym oczarują mnie panowie z Golden Life… 🙂
Napisane- Live 