Tylko moje…

Boli ale czasami nie ma innego wyjścia tylko zrozumieć. Zapomnieć trudniej… Wszystko wymaga czasu. A jeśli tego czasu nie ma? Jeśli zbierasz każdą chwilę jak poziomki i smakujesz tylko tyle ile trwa jej smak w ustach? Pamiętasz. Ale zimą nie ma poziomek. Czekasz, aż znów przyjdą dobre, ciepłe dni z nadzieją… A tu okazuje się, że ktoś ogrodził to miejsce i nie pozwala pójść tam gdzie pragniesz. Stoisz bezradnie i nie możesz pójść dalej… Nie chcą Cię tu. Kiedyś bym walczyła. Szukała sposobu. Teraz tylko pytam… dlaczego?
Ten rok mnie zmienił. Myślałam, że na lepsze ale on tylko bardziej doświadczył moją siłę. Zabrał jej więcej niż dał. Boję się, że nie umiem już latać…

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s