ROCZNICA

Dziś dla mnie ważna rocznica. Mija dokładnie rok od kiedy ktoś podarował mi życie na nowo. Tak wiele rzeczy MUSIAŁO się zmienić. Tak wiele osób, choć prosiłam, by zostali, by nie zabierali mi siebie jednak odeszło… Z wieloma stratami muszę się uporać. Nie zawsze łatwo jest to zrobić z uśmiechem na ustach. A nie chcę być głupkowatym błaznem śmiejącym się na pokaz. Chcę szczerze się śmiać, chcę być naprawdę szczęśliwa a nie pozornie radosna… Ale mam wrażenie, że już nie liczy się prawda, jaką ktoś ze sobą niesie. Liczy się tylko własne „jak dobrze, że nie muszę się zaangażować w jej problemy”. Tak. Nie musisz. Nikt nie musi. Ja też… Już nic nie muszę. Nie teraz, kiedy wiem jak jest naprawdę.
Już sobie radzę. A może tylko myślę, że sobie radzę ale przynajmniej robię to w sposób świadomy- wiem na kogo liczyć a na kogo nie- już wiem jak bardzo się pomyliłam. I za co? Nie- nad tym już się nie zastanawiam. Wyglądam zza muru, który wokół siebie zbudowałam i wiem już, że jest moim oparciem. Rok i moje nowe życie być może nie jest takie jak bym tego pragnęła ale przynajmniej wiem na co mnie stać, czego w swoim życiu nie chcę i na co nie mogę liczyć.
Jestem silniejsza, marzenia cenzuruję i nie robię planów na przyszłość. Dla mnie jest tylko teraźniejszość. Tylko to, co mam dziś jest ważne. Jutra może nie być. Rok… Rok naprawdę dużych zmian…