Tylko Ty…

Hmmm… Noc pełna wrażeń . Zaczęło się od zdziwienia pani w recepcji po co komuś mieszkającemu w Warszawie pokój dwuosobowy… Obserwowałam Jej brwi sunące po czole coraz wyżej gdy mówiłam, że „koleżanka dotrze później…” Zmilczała ale ja zaczęłam się zastanawiać co by powiedziała na mój widok w tym w co aktualnie jestem ubrana leżąc w łóżku… prawie się udało 😃 przyszła nas uciszyć jakoś po trzeciej. Ale pudło- wtedy dopiero szłam pod prysznic 😃 jeszcze byłam w sukience. Uwielbiam rozmawiać z Weroniką ❤ Oczywiście tematów jest wiele…. Zwłaszcza dziś. Ale nie zgadła co jest niezbędnym elementem w mojej sypialni 😊. A wyobraźnię ma szeroką. Zastanawiam się czy zapach, który jeszcze czuję (nie wiem jakim cudem) bardziej mi przeszkadza czy wręcz przeciwnie? Czy mogę się skupić czy skupiam się nie na tym co trzeba? Moje myśli rozbrykane… Przypomniała mi się szorstkość i jednocześnie miękki, ciepły dotyk pewnego granatowego swetra… Pamięć palców jako ważne wspomnienie morskiej przygody. To takie urywki chwil. Dotyk odciśnięty na dłoniach, zapach, smak, obraz… Pamiątki może mało istotnych chwil a jednak przywołanie ich w pamięci sprawia, że się uśmiecham. To drobne rzeczy ale je mam. Zamykam oczy i są jak z troską przechowywane pamiątki. Moje skarby. Tylko tyle i aż tyle. Tych chwil nikt mi nie odbierze. Nie muszę zamykać oczu, by pojawiły się z nie mniejszą radością. Mam wrażenie, że jeszcze jedno zdanie i powiem zbyt wiele. Piękna noc… Czas spać i śnić niebieskie sny… Dobranoc.